Wednesday, November 11, 2009


मरणावर बोलू काही?

आयुष्यावर सगळेच बोलतात
दुखाःत बुडतात, आनंदात मोहरतात
पण मरणाचा विषय काढल्यावर
भलेभले देखील घाबरातात


आयुष्यावर साहजिकच जास्त बोलू शकतो
कारण आयुष्याचे आयुष्य मोठे असते
मरणाचा कालावधी तो किती
काळ अन् वेळेची सांगड ती


ब-याच वेळा काळ आलेला असतो पण
वेळेची वेळ झालेली नसते
एरवी सदैव तत्पर असलेल्या यमाच्या
कामात देखील हयगय झालेली असते


आयुष्य हे सर्वतोपरी उपभोगायचे
मरणापूर्वी मात्र भोग भोगायचे
आयुष्याला गरजेची असते ती कामना
मृत्यूला असतात केवळ मरण यातना


आयुष्याला लाभतात ते सुखदुखाःचे क्षण
मरणाची असते ती अंतिम घटिका
आयुष्याचे असते ते तीन अंकी नाटक
मरणाची केवळ लघु एकांकिका


आयुष्याचा शेवट होतो तो मरणाने
ह्या नाहीतर त्या कारणाने
माणूस जगात येतो तो जन्माने
पण ओळखला जातो आपापल्या कर्माने


अनेकांच्या आयुष्यात असेही येतात क्षण
कंटाळून आयुष्याला देवाला मागतात मरण
इथे कळतो जगण्याचा खरा अर्थ
जिथे आयुष्यही जाते मरणाला शरण


आयुष्यभर खरे खोटे बोलल्यावर कळ्ते की
मॄत्यु हे अंतिम सत्य आहे
तुम्हा आम्हांला नवीन असेल
पण यमाला मात्र हे नित्य आहे


जगण्यासाठी करतो आपण दरदिवशी
क्षणोक्षणी एक जीवघेणी धडपड
मेल्यानंतर मात्र केवळ लागते
बांबूची तिरडी अन् पांढरे कापड


जगताना कळत नकळत कुणाकुणावर ओझे टाकतो
मेल्यावर तुमचे ओझे उचलतात ते खांदेकरी
मरणोपरांत तुमच्या आत्म्याला मिळालेल्या
सदगतीचे हेच खरे मानकरी


आयुष्याचा मानवाला लाभलेला अवधी
कुणाचा मोठा तर कुणाचा बारका
जगता जरी आले न एकसारखे
तरी अंत्यविधी मात्र सा-यांचा एकसारखा


लपाछुपीचा खेळ खेळावा असं हे
जीवन मरणाचं क्षणभंगूर नातं
आयुष्यभर नावापुढे लावलेले श्री
क्षणात कैलासवासी होऊन जातं


जगणे हे जर एक प्रवास असेल तर
मरण हे म्हणजे मुक्कामाचे ठिकाण
जगणे हे जर एक शिखर असेल तर
मरण म्हणजे फडकवण्याचे निशाण

शपथविधी झाला

शपथविधी झाला

मतदानाचा हक्क बजावला
निवडणुकीचे निकाल लागले
तेच सरकार निवडून देऊन
जनतेचे पुन्हा बारा वाजले

स्पष्ट मिळाले बहुमत
पण होऊ न शकले एकमत
गृहीत धरलेले लोकमत
किंवा मताची मोजलेली किंमत

सर्वा हवी होती खाती
जेथून पैसे खाता येती
हवालदिल झालेला शेतकरी
अन त्याची गहाण ठेवलेली माती

महाग झालेली साखर तुरडाळ
पाडती खिशाला मोठी भोकं
मटण मच्छी दूर राहिले
भाजीपाल्याने देखील गाठले टोकं

घरोघरी ऑफिस मध्ये
जनमाणसात आहे एकच चर्चा
सांगा राज्यकर्त्यांनो आम्ही
कशा पुऱ्या कराव्या गरजा?

स्वस्त काही राहिले असेल तर
त्या राजकारण्यांच्या शपथा
हे करू अन ते करू म्हणणारे
होती ५ वर्षांकरिता लापत्ता

मतदाराला थोडी अक्कल, थोडा वेळ
अन कळतो थोडासाच कायदा
ह्या अशाच फक्त शिकलेल्या जनतेचा
घेती अडाणी मंत्री गैरफायदा

अमुक पक्ष असो वा तमुक मंत्री
सर्वांचे एकच सर्वव्यापी धोरण
भुकेने जनता मेली तरी चालेल
पण आपल्या दारी लावू सोन्याचे तोरण

तांदळातून खडे निवडायला वेळ लागावा
त्याहूनही कमी वेळात निवडतो आपण उमेदवार
जसा खडा काढावा भातातून
तसाच उमेदवार बाद करण्याचा असावा अधिकार

करंगळी कापून ह्यांचा व्हायला हवा शपथविधी
म्हणजे राहील ह्यांना वचनांची आठवण
तरीदेखील विसर पडला ह्यांना
तर करू ताबडतोब ह्यांची घरी पाठवण

असे केल्यानेच येईल शिवबांचे राज्य
रयतेच्या दारात लागेल आनंदाची दीपमाला
आणि तुम्हा आम्हाला म्हणता येईल
खर्या अर्थाने शपथविधी झाला

Thursday, September 10, 2009


…..आवाज तुम्ही ऐकलाय का?


तुमच्या डाव्या हातात सिगरेट अन्
उजव्या हातात ग्लास दारूचा
चाळणी झालेले फुफूस अन्
गुदमरून घाबरलेल्या ह्र्दयाचा
आवाज तुम्ही ऐकलाय का?
पूर्वी तुमच्या शरीरात सळसळणारे रक्त
आता रंग बदलल्याने हळहळते
एक दिवस सिगरेट नाही ओढली तर
तुमच्या कालवणा-या पोटाचा
आवाज तुम्ही ऐकलाय का?
सुखाचा वर्षाव असो वा दुखःचा घाव
तुम्हाला दारू पिण्यासाठी सबबी हव्या असतात
दारू सगळ्या सारख्याच फक्त बाटल्या नव्या असतात
दारूने भुरळ पाडलेल्या मेंदूचा
आवाज तुम्ही ऐकलाय का?
सिगारेटच्या प्रत्येक झुरक्यागणिक
ह्रदयाच्या भिंती जवळ येऊ लागल्या आहेत
पूर्वी प्राणवायू पुरवणा-या ह्या फुफूसाच्या
भूमिका आता वेगवेगळ्या आहेत
अशा धुराचे साम्राज्य बनलेल्या फुफूसाचा
आवाज तुम्ही ऐकलाय का?
तुम्ही तुमच्या जवळ्च्या व्यक्तींनादेखील
काही अंशी धुराचे नजराणे भेट करताय
जवळच्या व्यक्तींपासून लांब जाण्याची
पुरेपुर तयारी तुम्ही थेट करताय

तुम्ही ज्यांच्यासाठी सर्वस्व असलेल्या व्यक्तींचा
आवाज तुम्ही ऐकलाय का?
हे सगळे तुम्ही कुठे ना कुठे वाचले आहे
हे सगळे मेंदूमध्ये कुठे ना कुठे साचले आहे
कळतंय पण वळत नाही अशा विचाराने
निरोगी आयुष्य जगायचे अशा निर्धाराने
तुमच्या चंचल मनाला साद घालून बघा
तिकडून येणारा प्रतिसाद चाचपडून बघा
आणि मग मला न विसरता सांगा
तुमच्या मनाचा आवाज तुम्ही ऐकलाय का?

मित्रा मला तुझी फार काळजी वाटते, त्याच काळजीपोटी पोटतिडकीने ही कविता
लिहीत आहे.

तुमचा कवीमित्र - संतोष
6th August 2009

Monday, August 17, 2009

मित्रांची आठवण येत नाही का रे?

आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
हाताच्या बोटांवर मोजण्याइतका
मग हाताची बोटे बघितल्यावर मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
डोळ्यांची पारणे फिटतील असा
मग आरशात डोळे बघितल्यावर मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
भावी आयुष्याची एकत्र स्वप्न बघणारा
मग आज स्वप्न बघितल्यावर मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
अम्रूततुल्य मध्ये चहा पिऊन दिवसाची सुरूवात् करणारा
मग आज चहा पिताना मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
वेळात वेळ काढून एकमेकांच्या डिफिकल्टीज सोडवणारा
मग आज घड्याळात बघितल्यावर मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
एकाच जागेवर तासंतास बसून क्रिकेट मैच बघणारा
मग जागा बदलून विकेट पडल्यावर मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
अभ्यासासाठी रात्र रात्र जागणारा
मग आज डोळे चुरचुरल्यावर तरी मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
मैत्री खातिर कुछ भी अशा आणा भाका घेणारा
मग आज फ्रेंडशिपडे ला तरी मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
करीअरविषयी कट्ट्यावर मनसोक्त गप्पा मारणारा
मग आज सेटल झाल्यावर तरी मित्रांची आठवण येत नाही का रे?
आपला काही मोजक्याच मित्रांचा ग्रुप होता ना रे
ह्या "मोजक्या" मधले किती मित्र एकमेकांना जमेत धरतो
मग आज ही कविता वाचल्यावर तरी "मोजक्या" मित्रांची आठवण येइल का रे?
- संतोष
4th August 2009